Gemeente van Christus

Laat alles bij u in liefde toegaan

Paulus zegt tegen de christenen in Korinthe, “laat alles bij u in liefde toegaan” 1 Korintiërs 16:14. Liefde is een begrip dat alomtegenwoordig moet zijn in het hart en in het leven van een christen. Johannes zegt daarover “Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde. … En wij hebben de liefde onderkend en geloofd, die God jegens ons heeft. God is liefde, en wie in de liefde blijft, blijft in God en God blijft in hem” 1 Johannes 4:8,16.

Vier soorten liefde

Eros: fysieke en passionele liefde die God heeft voorbestemd tussen een man en zijn wettige vrouw. Het is een liefde die een fysieke aantrekkingskracht tegemoetkomt om hoererij te voorkomen zoals Paulus beschrijft in 1 Korintiërs 7:1-6.

Storge: is een natuurlijke liefde die je kan herkennen in ouders. Ouders hebben hun kinderen lief omdat zij een deel van hen zijn. Iemand die deze liefde niet heeft, wordt gekenmerkt als ongezellig en onmenselijk. Romeinen 1:31 beschrijft zulke mensen als zijnde zonder hart.

Phileo: beschrijft de warmte en genegenheid die er bestaat tussen familieleden, vrienden en mensen die een bijzondere relatie met elkaar delen. Het is een liefde die vaak voortkomt omdat men zelf ook wordt geliefd door iemand. Het is de broederliefde waar Paulus over schrijft in 1 Tessalonissenzen 4:9.

Agape: deze liefde gaat voorbij het fysieke, voorbij emotie. Het is liefde van de wil die verder gaat dan de natuurlijke verlangens. Het is de liefde die voor God voor ons had, toen wij nog onwaardig waren (Johannes 3:16). Deze liefde wordt niet gekenmerkt door woorden, maar door daden.

Hoe we de agape liefde kunnen herkennen

De christenen in Korinthe hadden geestelijke gaven, maar zonder liefde waren ze er niets mee. Al zouden ze met allerlei verschillden soorten tongen spreken, zonder liefde zou het inhoudloos klinken. Al zouden ze hun lichaam en bezittingen prijsgeven, zonder liefde zou het hen geen goed doen (1 Korintiërs 13:1-3).

De agape liefde is lankmoedig. Het geduld bestaat erin dat iemand zichzelf gaat beheersen wanneer hij wordt geprovoceerd. Iemand die lankmoedig is gaat zich niet vlug wreken. Het is iemand die opnieuw en opnieuw onrecht wordt aangedaan en niets doet terwijl hij wel de mogelijkheid heeft om iets te doen. Voor velen is dit belachelijk. Ze weigeren simpelweg om belediging en pijn te toleren. Ze staan klaar om de minste provocatie af te straffen. Ze zullen de ander wel eens op zijn plaats zetten en opkomen voor zijn rechten.

Zelfs wanneer iemand met agape liefde iemand bestraft, zal hij dat met alle lankmoedigheid doen (2 Timotues 4:2). Het grootste voorbeeld van lankmoedigheid vinden we terug in de persoon van Jezus Christus. Toen wetteloze mensen hem sloegen, bespuwden, en kruisigden, toen Hij veel pijn aan het lijden was vroeg Hij aan God om het hen te vergeven (Lukas 23:34). Ook Stefanus deed hetzelfde toen hij werd gestenigd (Handelingen 7:60). Ze waren bereid om alles van hun vijanden te aanvaarden.

De agape liefde is goedertieren. Goedertieren is een aanvulling op lankmoedigheid. Lankmoedigheid zal het kwade verdragen, terwijl goedertieren het onrecht zal terugbetalen met goedheid. Het is een bereidheid om alles aan de vijand te geven, om tegemoet te komen aan zijn noden. Vriendelijk zijn. Toen Gods goedertierenheid verscheen in de persoon van Jezus, heeft Hij Zich over ons ontfermd (Titus 3:4-5). Zijn goedheid resulteerde in de behoudenis voor alle mensen. Het is een houding die zegt ‘hoe kan ik mij nuttig maken? Hoe kan ik hun tegemoetkomen met ontferming?’. Neem in acht dat deze woorden worden gesproken tot een gemeente, waar de leden overhoop lagen met elkaar.

De agape liefde is niet afgunstig. Afgunst is een diep verlangen om te hebben wat een ander heeft. Maar niet alleen dat, afgunst wenst ook dat de ander het niet zou hebben. Mensen kunnen vaak het goede in een anders leven niet verdragen, ze worden er helemaal opgewonden door. “Jaloersheid is een vertering voor de beenderen” Spreuken 14:30b. Het was een probleem waar de Korintiërs mee worstelde (1 Korintiërs 3:3). Zij hadden bittere naijver en zelfzucht in hun harten (Jakobus 3:14-16). Afgunst kan niet verdragen dat de ander blij of tevreden is en het zal dat laten merken en er alles aan doen om dat te voorkomen. Zoals Jozefs’ broers (Genesis 37).

De agape liefde praalt niet en is niet opgeblazen. Iemand die praalt, schept graag op. Het is iemand die graag met ijdele dingen pronkt om zichzelf te verheffen. Dit resulteert in hooghartigheid. Het zegt ‘ik ben beter dan u’. Pralers zullen de ander duidelijk laten merken dat hij zich superieur voelen. Paulus waarschuwt de christenen in Korinthe voor hun opgeblazenheid tegenover elkaar (1 Korintiërs 4:6). Ze schepten op over hoe de ene van Paulus en de ander van Apollos was (1 Korintiërs 3:4). Ze waren opgeblazen over de kennis die ze hadden in plaats van de zwakkere broeder te achten (1 Korintiërs 8:1-3). Een mens moet niet meer denken van zichzelf dan hij werkelijk is, maar moet bedachtzaam zijn (Romeinen 12:3). Johannes de Doper gaf ons hier een goed voorbeeld van. Tijdens de hoogdagen van zijn populariteit, bleef hij zijn plaats kennen (Johannes 3:25-30). Terecht zei hij “Jezus moet wassen, ik moet minder worden”.

De agape liefde kwetst niemands gevoel. Ongevoeligheid zal laten blijken dat iemand niet kan liefhebben omdat het hem gewoon niet interesseert wat de ander aanbelangt. We herkennen dit gedrag in de man die zijn vrouw ruw behandelt en haar niet behandelt als een broos vaatwerk (Kolossenzen 3:19). Hij zal haar gewoon verbitteren. We zien het ook terug in het ongevoelige gedrag van christenen tegenover hen met wie zij van mening verschillen. Liefde zal zich niet onhebbelijk of onhandig gedragen.

De agape liefde zoekt zichzelf niet. De wereld waarin we leven is gefocussed op de persoonlijke rechten en zelf bevrediging. Een christen is er echter op gefocussed om een slaaf van Christus en een slaaf van zijn medemens te zijn (Romeinen 6:16-22; 1 Korintiërs 9:19-23). Iemand die zichzelf zoekt, is niet bezig met de ander. Toen de Korintiërs in tongen spraken in de gemeente waren ze meer met zichzelf bezig dan met de ander. Paulus zegt hen “Want gij dankt wel goed, doch de ander wordt er niet door gesticht” 1 Korintiërs 14:17.

De agape liefde wordt niet verbitterd. Zij zal zich niet vlug laten prikkelen tot ergernis of bitterheid. Het is een liefde die rekening houdt met de woorden “Weet dit wel, mijn geliefde broeders: ieder mens moet snel zijn om te horen, langzaam om te spreken, langzaam tot toorn; want de toorn van een man brengt geen gerechtigheid voor God voort” Jakobus 1:19-20. Dit betekent niet dat een mens God zich nooit mag ergeren. Paulus zijn geest werd geprikkeld toen hij zag dat de stad Athene vol afgodsbeelden was. Maar hij gebruikte die prikkeling om het juiste te doen. Hij liet zichzelf niet verbitteren door de goddeloosheid van anderen.

De agape liefde rekent het kwade niet toe. Dit wil zeggen dat zij het kwade niet denkt. Mensen durven nogal eens een boekhouding bij te houden van de fouten van anderen. Maar ze vergeten dat als God een mens vergeeft, hij deze zonden niet meer gedenkt. Niet meer verwijt. Geen wraakgevoelens meer koestert. In relaties durft men nogal eens de fouten uit het verleden op te halen om zijn gelijk te halen. Liefde houdt het verleden niet vast, maar vergeet de dingen die moeten vergeten worden.

De agape liefde is niet blij met ongerechtigheid, maar met de waarheid. Liefde kan en is nooit blij met mensen die in zonden leven. Ze is alleen maar verheugd wanneer de waarheid wordt geleerd en toegepast. Sommige mensen zijn echter blij over hun ongerechtigheden en ook over die van anderen (Romeinen 1:32). Sommige zijn blij met de zonden van anderen omdat het henzelf heilger doet voelen. Liefde erkent dat zulke mensen voor eeuwig verloren zullen gaan en kan daar niet blij om zijn. Velen echter misleiden zichzelf door te zeggen ‘ik wil geen probleem maken van onze verschillen, ik wil die persoon gewoon liefhebben’. De liefde die blij is met de waarheid zal echter geen deel hebben aan de werken van de duisternis en deze ontmaskeren en mijden (Efeziërs 5:11-13; 2 Johannes 10-11). Liefde zal dus steeds waarheid spreken en de vrucht van blijheid daarbij oogsten.

De agape liefde bedekt alles, gelooft alles, hoopt alles en verdraagt alles. Paulus spreekt deze woorden met overdrijving (hyperbool). De alles wordt duidelijk gelimiteerd door de leer van Christus. Velen hebben deze woorden al misbruikt. Ze weigeren om te spreken over zonden omdat de liefde alles zou bedekken. Alles bedekken bekent echter dat liefde alles verdraagt (1 Korintërs 9:12), niet dat zij alles zomaar goedkeurt en aanvaard. Deze liefde zal de overtreder proberen te beschermen tegen de bedreiging terwijl ze het niet nalaat om te waarschuwen en te bestraffen. Het is een liefde die steeds gelooft in het goede. Zoals een ouder die steeds gelooft en hoopt dat hun kinderen het juiste zullen doen, ondanks de fouten die ze maken. Zoals Jezus steeds het vertrouwen gaf aan zijn twaalf apostelen en in hen geloofde. Ook al zou het mislopen, hoop zorgt ervoor dat het geloof levend blijft. Het is de liefde geen pessimisme kent. Paulus was zeer teleurgesteld in zijn broeders en zusters te Korinthe, toch verdroeg hij hen, toch geloofde hij dat ze het anders zouden gaan doen, toch hoopte hij op een betere toekomst voor hen. En in dat hele proces blijf hij volhouden.

Het loopt vaak mis wanneer mensen elkaar opgeven. Wanneer mensen zeggen ‘gij verandert nooit’, het zal nooit goedkomen met u’, ‘het is altijd hetzelfde liedje met u’. Wanneer de liefde alles verdraagt, alles gelooft en alles hoopt, dan zal zij nog steeds volhouden ook al kent zij teleurstelling. Liefde is te bezorgd om op te geven.

Conclusie

Dit is de liefde waarvan Paulus de Korintiërs en ons allemaal zegt ““laat alles bij u in liefde toegaan” 1 Korintiërs 16:14.